Nederlandse technici op de Rotterdamse scheepswerven
Tijdens de eeuwwisseling van de 19e naar de 20e eeuw doen zich belangrijke ontwikkelingen voor in de Rotterdamse haven. De stoomschip-industrie groeit hard en de leidende functies op de Nederlandse scheepswerven worden overgenomen door Nederlandse technici. Voorheen waren het voornamelijk Engelsen en Schotten die deze functies vervulden. Een van de Nederlanders die de leiding neemt is Dirk Christiaan Endert Jr. uit Amsterdam.
Getalenteerd
De 35-jarige Dirk trekt in november 1914 naar Rotterdam om hoofdingenieur van de werktuigbouw van de Rotterdamsche Droogdok Maatschappij (RDM) te worden. Dirk heeft wat cursussen en enige zelfstudie gedaan, maar heeft geen hoger onderwijs gevolgd. De functie van hoofdingenieur is dus slechts een betiteling van zijn werk en bevat geen verdere wetenschappelijke waarde. Desalniettemin blijkt Dirk uitermate geschikt te zijn voor de functie binnen de RDM. Dankzij zijn technische aanleg ontwikkelt hij zich snel tot een specialist op het gebied van scheeps- zowel als werktuigbouw.
De RDM in crisistijd
Tijdens de eerste jaren van Dirk's activiteiten binnen de RDM beleeft het scheepsbouw- en reparatiebedrijf een goede tijd. In 1917 wordt de invloed van de Eerste Wereldoorlog echter voelbaar voor de RDM en het neutrale Nederland. In 1914 en 1915 weet de RDM nog 8 schepen per jaar te produceren. In 1918 komt de productie helemaal stil te liggen. Daarbij brengt de vroegtijdige dood van mede-oprichter en directeur van RDM, M.G. de Gelder, het bedrijf verder in de problemen. Samen met de heren Dijkgraaf en Knape weet Dirk echter de RDM er weer bovenop te krijgen. Door modernisatie en uitbreiding ontwikkelen ze de scheepswerf tot een van de belangrijkste werven van Europa tijdens het interbellum.
Workaholic
Dirk komt bekend te staan als een strenge, zwijgzame en volhardende man. Hij is een echte workaholic, iemand die het werk niet kan stilleggen, maar is ook een steun voor iedereen die zijn visie deelt.
Doorzettingsvermogen bij wederopbouw
Dirk's doorzettingsvermogen wordt extra belicht in de jaren na de Tweede Wereldoorlog, wanneer hij zich tot zijn dood in 1951 keihard inzet voor de wederopbouw van de RDM die in 1944 door de Duitse bezetter volledig verwoest is.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog besluit Dirk samen met mede-directeur Adriaan Knape de werkzaamheden met de RDM door te zetten. In feite wordt er dan voor de Duitse bezetter gewerkt en leveren ze hen oorlogsmaterieel. Op welke manier probeert de RDM de Duitsers toch tegen te werken? Wat gebeurt er uiteindelijk met de RDM tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog?
