Tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft nazi-Duitsland een groot arbeidstekort. Miljoenen Duitse mannen vechten in het leger. Om de fabrieken en kantoren draaiende te houden doet nazi-Duitsland er alles aan de Duitse burgers aan het werk te krijgen. Het blijkt niet genoeg.
Arbeidsinzet
Al snel worden mannen en vrouwen in de door Duitsland bezette gebieden opgetrommeld om te werken in nazi-Duitsland. De arbeidsinzet, Arbeidseinsatz in het Duits, is in volle gang.
In totaal worden tijdens de oorlog 8 à 10 miljoen burgers uit heel Europa tewerkgesteld in nazi-Duitsland. Daarbij gaat het om mannen en vrouwen. De eerste jaren van de Tweede Wereldoorlog is de arbeidsinzet vrijwillig, later onder dwang. In Nederland worden ruim een half miljoen mensen weggevoerd naar nazi-Duitsland. Bijna 100.000 van hen zijn Rotterdammers.
Propaganda
Om Nederlanders aan het werk te krijgen in nazi-Duitsland verschijnt er propaganda. Propaganda is het maken van reclame voor bepaalde denkbeelden (dus niet voor producten), bijvoorbeeld voor een politieke partij. Affiches zoals hiernaast verschijnen op straat.
Razzia’s
Vanaf maart 1942 worden Nederlanders onder dwang naar plaatsen in Nederland en Duitsland gestuurd. Eerst richt de Duitse bezetter zich op arbeidskrachten in bedrijven. Later vanaf juni 1944 op alle mannen. Er worden razzia’s gehouden om deze mannen naar Duitsland te brengen.
De bron
De bron is een poster uit 1942. Er staat: 'Ook zoo tevreden? Hij werkt in Duitschland. Meldt u aan bij het gewestelijke arbeidsbureau.'
