Een nieuwe verbinding
In januari 1966 begint ten zuiden van Barendrecht de bouw voor een tunnel onder de Oude Maas. De bouw van de nieuwe verbinding is de laatste stap in de opening van de Zeeuwse en Zuid-Hollandse eilanden. De opening van de Zeelandbrug, de maand ervoor, en die van de Haringvlietbrug in 1964 hebben de eilanden al beter bereikbaar gemaakt. Maar de Oude Maas is nog steeds een hindernis. Naast de plek waar de tunnel komt, ligt wel een brug, maar die is oud en smal. Bovendien moet die brug heel vaak open om schepen door te laten. Hierdoor onstaan er veel lange files.
Hoe zit die tunnel in elkaar?
De nieuwe tunnel zal bestaan uit vijf stukken van elk 115 meter lang. Die worden ter plaatse gemaakt in een bouwdok op de noordoever. Als in de loop van 1968 alle tunneldelen klaar zijn, worden ze met sleepboten naar hun plek gebracht en afgezonken. In de zomer van 1969 is het bouwwerk klaar. Dit is drie maanden eerder dan gepland. De tunnel telt dan twee buizen met elk twee rijstroken voor autoverkeer. Daarnaast ligt een parallelweg voor fietsers en brommerrijders én een voetpad.
De opening
Een paar dagen voor de officiële opening worden de hekken bij de toegangswegen alvast weggehaald. Enkele brutale automobilisten grijpen die kans om de tunnel alvast in te wijden en zo hun rit iets in te korten. Dit tot grote ergernis van het personeel van Rijkswaterstaat dat nog bezig is met de laatste klusjes. Dinsdag 22 juli opent minister Joop Bakker van Verkeer en Waterstaat de tunnel door met een oldtimer een lint te verbreken. Op het lint staat ‘Tunnel onder de Oude Maas’. Formeel heeft de nieuwe oeververbinding dan nog geen naam. Maar omdat vrijwel iedereen inmiddels spreekt over Heinenoordtunnel wordt dat de officiële benaming. Heienoord stamt van het nabijgelegen dorp op de zuidoever van de Oude Maas.
