Rotterdam snakt naar wielerbanen
Het is 1923. De opening van de eerste moderne wielerbaan in Rotterdam is een grote gebeurtenis. Er was al lang naar uitgekeken. Sinds het begin van de twintigste eeuw waren overal in het land wielerbanen aangelegd. Rotterdam moest het lange tijd zonder doen. Het gevolg: op de weg waren Rotterdamse coureurs de besten, maar op de baan deden ze het stukken minder. Dat werd geheel toegeschreven aan het ontbreken van goede voorzieningen.
Oprichting van het Rotterdamsche Sportpark
Wanneer in maart 1923 de NV het Rotterdamsche Sportpark wordt opgericht, is het enthousiasme dan ook groot. Belangrijkste doel van deze NV is namelijk de bouw en gebruik van een wielerbaan. Een locatie heeft men al: een stuk grond aan de Kralingseweg. De plannen liggen ook al zo goed als klaar. Het wordt een baan van 250 meter lang, gemaakt van hout. Aan de lange kanten komen tribunes, die plaats moeten bieden aan 5700 toeschouwers.
Aandacht vanuit de pers
In de daaropvolgende maanden houdt de lokale pers de ontwikkelingen rond de baan goed in de gaten. De presentatie van de definitieve plannen in april, het plaatsen van de eerste houten spanten in mei, de voorbereidingen voor de opening, de eerste testritten – de kranten doen er uitgebreid verslag van. Dat geldt ook voor de openingswedstrijden op zondag 29 juli 1923. Eén dagblad besteedt er zelfs een hele pagina aan. De meeste aandacht gaat uit naar de wedstrijd over één kilometer die, geheel volgens verwachting, wordt gewonnen door de jonge, veelbelovende renner Jaap Meijer (1905-1943).
Het einde van de Kralingse wielerbaan
In sportief opzicht is de baan ongetwijfeld een aanwinst. Vele wielerwedstrijden worden er verreden. Er vinden ook bokswedstrijden plaats. Zo behaalt Bep van Klaveren er in 1931 de Europese titel lichtgewicht. Een commercieel succes is de baan echter niet. Al in 1927 doen zich financiële problemen voor. Deze problemen zijn zo ernstig dat de baan moet worden verkocht. Daarna wordt het niet beter: de baan raakt in verval. In 1934 is hij in zo’n slechte staat dat de bouwpolitie de baan afkeurt. Korte tijd later werd hij gesloopt.
